Przegląd nowości

Z Buenos Aires do Skolimowa

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 25, grudzień 2017 06:59

Wróciłem z Argentyny. Ponad 13 tysięcy kilometrów od Polski, 14 godzin lotu z Amsterdamu, tylko 4 godziny różnicy czasu wprzód na południowej półkuli. U nas początek zimy, a u nich prawie lato, wokół kwitnące żółte akacje i nieznane u nas fioletowe żakarandy.

Kraj  zamożny, ludność sympatyczna i urodziwa, wewnętrzne odległości monstrualne, możliwe do przebycia właściwie tylko drogą lotniczą, gdy na przykład chce się zobaczyć największe na świecie wodospady Iguazu, lub południowy koniec lądu aż w Patagonii. Z Buenos Aires można wybrać się statkiem rzecznym po przekątnej szerokiego ujścia La Platy do pobliskiego Urugwaju ( Colonia del Sacramento) i wrócić tego samego dnia.

Dla nas jednak poza obejrzeniem  tych miejsc, jako kilkunastoosobowej reprezentacji polskich operomanów, najważniejsza była wizyta w legendarnym Teatro Colon na przedstawieniu opery Andrea Chenier  Umberto Giordano. Spektakl piękny, z librettem Luigi Illica (tego samego, którego teksty uskrzydliły  dzieła Giaccomo Pucciniego), opowiadający tragiczną historię młodego poety na tle francuskiej rewolucji.

Partię tytułową śpiewał porywająco Jośe Cura, argentyński tenor o zadziwiająco wielu różnych profesjach (poza śpiewem jednocześnie dyrygent, reżyser, scenarzysta i fotograf). Na naszym spektaklu prezentował się nieco statecznie, a towarzyszące nam panie orzekły, że coraz bardziej przypomina starszego od siebie Placido Domingo. Magdalenę śpiewała Maria Pia Piscitelli – sopran, a Gerarda Fabian Veloz – baryton, oboje z pierwszej półki wokalnej i aktorskiej w skali światowej.

Realistyczna reżyseria Matiasa Cambiasso i naturalistyczna, malarska scenografia Emilio Basaldúa stanowiły obraz spójny i estetycznie wysmakowany. Dyrygował sprawnie i precyzyjnie Chrystian Badea, jedyny nieargentyńczyk wśród realizatorów i solistów tego spektaklu. Jest Rumunem, uczniem Leonarda Bernsteina, dyrygentem Metropolitan, Covent Garden , Opery Wiedeńskiej i Monachijskiej, perfekcyjnie panującym nad śpiewakami , chórem i doskonale grającą orkiestrą Teatro Colon.

• « poprz.
• nast. »