Przegląd nowości

„Cyrulik sewilski” Rossiniego w Théâtre des Champs Elysées

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 12, grudzień 2017 20:02

Aktorsko sprawdza się też występujący jako hrabia Almaviva szkocki tenor Elgan Llŷr Thomas, który jednak rozczarowuje niestylowym śpiewem i niedostatecznym wyczuciem języka włoskiego, choć jego pewne realizowanie karkołomnych wokaliz wywiera na słuchaczach mocne wrażenie. Gromkie owacje przypadają w udziale trójce artystów, którzy w przeciwieństwie do Thomasa ze stylem i językiem włoskim nie mają najmniejszego problemu. Chodzi tu o Pablo Ruiza (Bartolo), Guilhema Wormsa (Basilio) i Eléonore Pancrazi (Berta), którzy bawią nas prześcigając się w wydobywaniu komicznych aspektów kolejnych sytuacji.

Oprócz tego porywającego spontanicznością i żywiołowością zespołu solistów, których młody wiek idealnie pasuje do kreowanych przez nich postaci, niepodważalnym atutem omawianego przedstawienia jest obecność w orkiestrowym kanale założonego i prowadzonego przez Jérémiego Rhorera zespołu Le Cercle de l’Harmonie.

Zespół ten gra na dawnych instrumentach, co pozwala dyrygentowi na ustalenie bardziej subtelnych i lepiej wyważonych relacji pomiędzy wokalistami i orkiestrą. Przewaga instrumentów dętych drewnianych nadaje z kolei materii muzycznej lżejszy, zdecydowanie bardziej miękki i plastyczny charakter. Wreszcie rozbudowana sekcja smyczków skutecznie służy wspieraniu wokalnej wirtuozerii, która u Rossiniego pozostaje zawsze w ścisłym związku z narracją dramaturgiczną. Za sprawą Jérémiego Rhorera te wszystkie walory brzmieniowe wchodzą w symbiotyczny związek z realizacją sceniczną Laurenta Pelly’ego i składają się na godne podziwu wydarzenie artystyczne.

                                                                            Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »