Przegląd nowości

Uprowadzenie z Neapolu

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 20, listopad 2017 18:45

Regula Mühlemann (Blonde), Mert Süngü (Pedrillo), Bjarni Thor Kristinsson (Osmin), Karl-Heinz Macek (Selim), w niemej roli sługi wystąpił zaś Marco Merlini. Choć akcja Mozartowskiego singspielu jest mocno schematyczna, uwagę zwraca aktualność niemieckiego libretta (napisanego przez Christopha Friedricha Bretznera w adaptacji Johanna Gottlieba Stephanie) do opery wystawionej po raz pierwszy 16 lipca 1782 roku w Wiedniu, a więc ponad dwa wieki temu. Abstrahując od kwestii odmienności kulturowej (bohaterowie z zachodniej Europy kontra Turcy), można pochylić się nad problemami podnoszonymi niemal codziennie również i u nas: na początku II aktu Blonde mówi bowiem Osminowi, że po pierwsze nie jest jego niewolnicą, po drugie żadna kobieta nie jest towarem, a po trzecie urodziła się wolna. On pokornie się z tym zgadza. Ciekawe.

Taki spektakl, który absolutnie nie przystaje do tendencji we współczesnym teatrze i dziś wydawać się nam może aż „za prosty”, jest jednocześnie bardzo porządnie przygotowany, dopracowany, ale i po prostu zadbany. W zasadzie właściwą charakterystykę tej inscenizacji świetnie oddaje część tytułu eseju autorstwa Carli Ceravolo zamieszczonego w programie: „L’essenzialità della bellezza per uno spettacolo immortale”. Opera ta wymaga też oczywiście znakomitych śpiewaków, ale to żadne odkrycie i każdy, kto zdecyduje się wystawić Mozarta, o tym chyba wie (inna sprawa, że z tej wiedzy nic nie wynika). Neapolitańskie Uprowadzenie z seraju można polecić wszystkim tym, którzy chcieliby zobaczyć spektakl nieco archaiczny, a mimo to wciąż atrakcyjny – to po prostu teatr, który dzisiaj już się raczej nie zdarza.

• « poprz.
• nast. »