GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościOdszedł Tesarowicz Romuald
Strona 2 z 5
Wypatrzył go podczas jednego z zagranicznych występów Teatru Wielkiego w Łodzi Mścisław Rostropowicz i zaprosił do prowadzonego przez siebie 5 grudnia 1986 roku w paryskiej Salle Pleyel koncertowego wykonania Wojny i pokoju Sergiusza Prokofiewa. Było to zresztą wykonanie zdominowane przez polskich śpiewaków, obok Tesarowicza wystąpili w nim Stefania Toczyska i Wiesław Ochman. Koncert okazał się głośnym sukcesem wszystkich wykonawców, stając się dla naszego młodego basa początkiem jego międzynarodowej kariery. – Zacząłem od Palais Garnier w Paryżu – wspomina – potem były inne miasta francuskie, najpierw Lyon, potem Tuluza, Orange, Marsylia. Bardzo często brałem udział w festiwalach. Najczęściej występowałem w „Nabucco”. Równie szybko rozpoczął występy na scenach operowych Rzymu, Lozanny, Genewy. W stolicy Włoch wystąpił w Teatro di Roma zaproszony kolejny raz przez Rostropowicza, który z żoną Galiną Wiszniewską wystawili w tym mieście Carską narzeczoną Mikołaja Rimskiego-Korsakowa. Jej inscenizację pokazano jeszcze w Waszyngtonie i Puerto Rico, jednak już bez Tesarowicza, który realizował w tym czasie inne swoje obowiązania. Zresztą do obu miast przyjedzie w późniejszym czasie. 29 czerwca 1989 roku staje na scenie mediolańskiej La Scali, śpiewa rolę cara Sałtana w Baśni o carze Sałtanie Mikołaja Rimskiego-Korsakowa. Nie zachował tego wydarzenia w pamięci jako czegoś niezwykłego, było to zresztą tylko jedno przedstawienie i to – jak twierdzi – nie najwyższych lotów. Pochodził z Zielonej Góry, gdzie uczył się śpiewu pod kierunkiem Lidii Gawrylarz oraz gry na kontrabasie w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej. W latach 1972-1980 był solistą Centralnego Zespołu Wojska Polskiego w Warszawie. Jego międzynarodową karierę poprzedził udział w kilku renomowanych konkursach wokalnych. Był laureatem II nagrody oraz wielu nagród specjalnych II Konkursu Didurowskiego w Bytomiu w 1981 roku. Jeszcze w tym samym roku otrzymał Złoty Medal i nagrodę Roncorogniego na konkursie wokalnym „Voci Verdiane” w Busetto. Później był nagradzany na konkursach w Kudowie Zdroju (Grand Prix i nagrodę publiczności) i Barcelonie (II nagroda). Debiutował 2 kwietnia 1981 roku partią Skołuby w Strasznym dworze, na scenie w Operze Śląskiej w Bytomiu, której solistą pozostawał przez trzy kolejne sezony. Śpiewał w tym czasie basowe partie w Trubadurze, Lunatyczce, Czarodziejskim flecie. Krytycy zgodnie podkreślają, że jego głos imponował nośnością, piękną, wyrównaną we wszystkich rejestrach barwą i ciepłym brzmieniem. W 1983 roku zostaje solistą Teatru Wielkiego w Łodzi, gdzie rozpocznie karierę od partii Kardynała w premierze Żydówki J. F. Halévy'ego, której inscenizację wyreżyserowała Maria Fołtyn. To jej upór sprawił, że mógł zadebiutować na scenie łódzkiego Teatru Wielkiego. Łódzka scena stanie się miejscem jego sukcesów w Mefistofelesie Arrigo Boito, Eugeniuszu Onieginie Czajkowskiego, Nabucco, Aidzie, Don Carlosie, Ernanim Verdiego oraz Walkirii Wagnera. W tym ostatnim dziele śpiewał w 1984 roku, partię Wotana, stając się pierwszym powojennym wykonawcą tej partii. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |