Przegląd nowości

38. Festival d’Ambronay (czwarty weekend)

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 17, październik 2017 08:44

Warto jeszcze dodać, że koncert zawiera również wykonaną a cappella przez chór Spirito modlitwę żydowską, której autorem jest sam Zygel (to pewnie jest ciekawym nawiązaniem do jego pochodzenia). Trzeba od razu podkreślić, że pod dyrekcją Nicole Corti wspomniany zespół wokalny brzmi niezwykle interesująco, prezentując dopracowane pod każdym względem interpretacje, eksponujące zbiorową muzykalność zespołu lub walory wokalne każdego z jego członków. Natomiast najsłabszym punktem tego niecodziennego koncertu okazują się być mające pełnić funkcję spoiwa muzycznego kolejnych pozycji improwizacje fortepianowe Jean-François Zygela. Grzeszą one banałem muzycznym, schematycznością, zupełnym brakiem inwencji i wraz z upływem czasu wywołują u słuchaczy narastające znużenie. 

Uwaga festiwalowych gości była natomiast utrzymywana w nieustannym napięciu podczas prezentacji (po raz pierwszy we Francji) oratorium Il terremoto (Trzęsienie ziemi) Antonio Draghiego, którego światowa prapremiera odbyła się 12 kwietnia tego roku w krakowskim kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej podczas festiwalu Misteria Paschalia. Podobnie jak w Krakowie, tak i teraz wykonanie to zawdzięczamy zespołowi Le Poème Harmonique pod dyrekcją jego szefa i założyciela Vincenta Dumestre’a. Warto przypomnieć, że Draghi urodził się w Riminii w Emilii Romanii w 1634 roku i rozpoczął swoją muzyczną aktywność jako chórzysta w Padwie. Już w roku 1657 wystąpił w Wenecji w operach La fortuna di Rodope oraz Damira. Rok później kontynuował karierę śpiewaczą w chórze kościelnym cesarzowej Eleonory Magdaleny Gonzagi, królowej Czech i Węgier, która w kwietniu 1651 roku poślubiła w Wiedniu cesarza Ferdynanda III Habsburga. Dzięki temu Draghi został przez pierwsze lata zastępcą Kapellmeistra, a następnie Kapellmeistrem na ich dworze, dając się zarazem w tym samym okresie poznać jako zręczny librecista. Komponowanie rozpoczął dopiero w wieku trzydziestu lat, co nie przeszkodziło w tym, że okazał się twórcą wyjątkowo płodnym. Wystarczy chociażby nadmienić, iż skomponował aż sto dwadzieścia cztery opery i czterdzieści jeden oratoriów. W Wiedniu pozostał aż do śmierci w 1700 roku - został pochowany w katedrze św. Szczepana.

• « poprz.
• nast. »