Przegląd nowości

38. Festival d’Ambronay (czwarty weekend)

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 17, październik 2017 08:44

Pierwszy wieczór wypełnił program zatytułowany „Un Requiem imaginaire”, wymyślony i przygotowany przez Jean-François Zygela, pianistę, improwizatora, kompozytora i pedagoga w jednej osobie. Jest on znany szerokiej publiczności dzięki licznym programom telewizyjnym i radiowym, w trakcie których stara się przybliżyć muzykę klasyczną osobom, które często nigdy przedtem nie miały z nią styczności. Są to zatem programy o profilu popularnym, mające na celu uwrażliwienie społeczeństwa na sztukę dźwięków. Otóż program przygotowany przez Zygela na Festiwal w Ambronay jest w pewnym sensie zaspokojeniem jego fantazmu, polegającego na wyobrażaniu sobie uczestniczenia we własnym pogrzebie.

 Do celebrowania tej żałobnej ceremonii pianista zaprosił składający się z szesnastu śpiewaków chór Spirito i stojącą na jego czele dyrygentkę Nicole Corti, która przez wiele lat prowadziła chóry paryskiej katedry Notre Dame. Wymyślone przez Zygela „Requiem” jest skonstruowane ze starannie dobranych i ułożonych według pewnego zamysłu artystycznego istniejących już dzieł sakralnych autorstwa takich kompozytorów jak: Purcell, Bach, Mozart, Fauré, Rachmaninow, Poulenc lub Duruflé. Ich wykonywane w całości lub we fragmentach, a cappella lub z towarzyszeniem fortepianu, kompozycje mają się według Zygela układać w całość nasuwającą skojarzenia z kolorowymi witrażami katedr i kościołów. Autor tego osobliwego koncertu wygłasza na początku słowo wstępne, próbując wyjaśnić sens całego projektu, a następnie zasiada do instrumentu i grając czuwa jednocześnie nad spójnością całej narracji muzycznej. Przy czym fortepian solo ma tutaj symbolizować zmarłego lub kogoś z jego pogrążonych w żalu bliskich, zaś chór ucieleśnia aniołów, zgromadzenie kościelne lub ogólnie: wiernych. Chór Spirito śpiewa bez pomocy nut, a jego członkowie poruszają się po nawie według planu przygotowanego przez biorącego udział w omawianym projekcie reżysera Jean-Pierre-Jourdaina, biorącego w swoich działaniach pod uwagę warunki akustyczne miejsca, jego architekturę, atmosferę, reakcje publiczności.

• « poprz.
• nast. »