Przegląd nowości

Mahler oprawia w muzykę Mickiewicza

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 02, październik 2017 14:00

Scherzo, zawierające odniesienia do motywów klezmerskich i jako takie zacytowane swego czasu w słowackim filmie Pożądanie zwane Anada Elmara Klosa i Jána Kádára, a także wykorzystane w kolażowej Sinfonii Luciana Beria. W pieśniowym Uhrlicht. Sehr feierlich, aber schlicht, do słów z cyklu poetyckiego Des Knaben Wunderhorn, stanowiącym jakby dodatkowe trio Scherza, rozległ się w pewnym momencie warkot motoru nagle przyśpieszającego na ulicy samochodu (podczas wykonania tego dzieła w stanie wojennym, 13 maja 1982 roku, kiedy odbywały się demonstracje, w finale, gdy z westybulu ozwać się miała banda, zamiast niej wpełzły dymy gazu łzawiącego – czyżby zatem tym razem zdecydowano się ustawić ją w kulisach estrady, aby nic już nie zakłóciło jej wejść?).

Śpiewaczka rozwijała szeroką kantylenę, swym ciemnym głosem nadając jej ekspresyjne zabarwienie. Chór, kierowany przez Teresę Majkę-Pacanek, zdaje się coraz bardziej doskonalić swój poziom, powoli odzyskując pozycję, pozwalającą  z powrotem ubiegać się o palmę pierwszeństwa w kraju. Piękne, ściszone wejścia, operujące przy tym nasyconym dźwiękiem, pełnię brzmienia zyskując dopiero w hymnicznym finale do ody Friedricha Gottlieba Klopstocka.

W sumie jednak dyrygent zanadto skupił się na cyzelowaniu detali, tak że umknęło jego uwadze zwarte zarysowanie monumentalnej konstrukcji architektonicznej utworu, wskutek czego odczuwalny stawał się nieśpieszny upływ czasu. Mahler przypisywał kompozytorom symfonii cechy demiurga, porównując ich  twórczość do budowania świata. Niestety, z tej gliny nie udało się tym razem w pełni go ulepić, a co za tym idzie wznieść jego gmach ponad ciąg udanych epizodów.

                                                                          Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »