Przegląd nowości

Subiektywny kalejdoskop pianistyki światowej – Arcadi Volodos (26)

Szczegóły

Opublikowano: środa, 11, październik 2017 07:18

W słowniku polskim określenie "lew salonowy" znajduje się w bliskim sąsiedztwie określenia "lew fortepianu". Lew salonowy występuje w znaczeniu duszy towarzystwa, uwodziciela i podrywacza. Lew fortepianu to showman, wodzirej i jednocześnie mistrz klawiatury. Po dziś dzień krytycy prześcigają się w określaniu wschodzących gwiazd pianistyki kipiących energią i radością z muzykowania, mianem lwa fortepianu. Są to postaci muzyków, którzy swoją fizycznością, aparycją, ale i również niespotykaną sugestywnością gry, panują zarówno nad fortepianem, jak również nad publicznością oraz całą plejadą melomanów i fanów.

Władczo przystępują do instrumentu i grają najbardziej karkołomne figury muzyczne bez najmniejszego potknięcia. Bez zaprzątania sobie głowy, którym palcem, z jaką mocą oraz w którym momencie uderzą w ten czy inny klawisz fortepianu. Wszystko dostają w mgnieniu oka zanim jeszcze zdążą pomyśleć. Nie liczą się ani z instrumentem, ani z publicznością. Nie nosi to znamion pychy czy też samouwielbienia. W końcu król nie będzie zaprzątał sobie takimi błahostkami głowy. Koniec końców - król może być tylko jeden. Instrument realizuje każdą zachciankę swojego pana. Podobnie publiczność, cała rzesza słuchaczy przyciągnięta opiniami o niebywałym zjawisku muzycznym, bezrefleksyjnie przyjmuje każdą frazę lwa fortepianu. Bo to nie jest już zwykły koncert czy też mistyczne przeżycie towarzyszące sztuce najwyższych lotów. To już jest show.

• « poprz.
• nast. »