Przegląd nowości

Rota i Puccini w Opéra de Montpellier

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 13, czerwiec 2017 14:01

Otóż w pewnym hotelu mający obsesję na punkcie ciszy Naurastenik (bas) wynajął dwa inne przylegające do jego pokoju pokoje, żeby być pewnym, iż nikt nie zakłóci jego snu. Nie zdąży jednak się cieszyć spokojną nocą, gdyż oczekiwany spokój zostanie zakłócony zawiązującym się właśnie przeciwko niemu „spiskiem”. Ponieważ wszystkie hotele w mieście (prawdopodobnie Mediolanie) pękają w szwach od napływu gości, Recepcjonista (bas) rzeczonego hotelu podejmuje decyzję o wynajęciu zarezerwowanych już uprzednio przez Neurastenika pokojów ukrywającej się parze kochanków (Ona - sopran i On - tenor) oraz Komandorowi (tenor).

Uprzedzony przez Recepcjonistę o obecności cierpiącego na bezsenność sąsiada Komandor szykuje się po cichu do snu, ale niechcący upuszcza jeden z butów, który upadając na podłogę czyni hałas i oczywiście budzi Neurastenika. Ten ostatni obrzuca niezdarę przekleństwami, wzywa cały hotelowy personel, a kiedy dowiaduje się, że jeden z opłaconych przezeń pokoi został odstąpiony Komandorowi wpada w istną furię.

Ostatecznie uspokaja się, ale kiedy próbuje odzyskać przerwany sen jego spokój zakłócają igraszki cielesne, jakim oddaje się umieszczona w drugim sąsiednim pokoju zakochana para. Wściekły Neurastenik wzywa ponownie hotelowy personel i żąda, aby niezwłocznie wyrzucić zajmujących „jego” pokoje gości, co zostaje natychmiast wykonane. Kiedy w końcu wyciszony już Neurastenik może wreszcie pogrążyć się w słodkim śnie, ktoś mocno puka do drzwi. To kierownik hotelu (tenor), który o szóstej rano przynosi mu na tacy zamówione wcześniej śniadanie. Francuska reżyserka Marie-Eve Signeyrole wywodzi swoją inscenizację z warstwy muzycznej tej komicznej jednoaktówki, starając się pozwolić odczuć widzom wywoływany u Neurastenika przez hotelowe hałasy strach.

• « poprz.
• nast. »