Przegląd nowości
Kraszewski straszy ciemnogrodem
- Szczegóły
- Opublikowano: wtorek, 30, maj 2017 22:41
Tak bogatej wizualnie i werbalnie inscenizacji dawno nie było w Teatrze WarSawy. Spektakl Dziecię Starego Miasta według politycznej powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego został przysposobiony na scenę przez Michała Pabiana i z dużą pomysłowością wyreżyserowany przez Cezi Studniaka.
Znaczną rolę odgrywają tutaj również dekoracje Michała Hrisulidisa i kostiumy, zwłaszcza aranżacja Matki Boskiej, Katarzyny Adamczyk.
Przesłanie utworu wyraźnie nakierowane zostało na aktualne nastroje polityczne, które choć dalekie od wrzenia przed wybuchem Powstania Styczniowego, niektórzy gotowi są widzieć w nich analogię. Istotnie zadurzenie narodowo-religijne naszego rodzimego lepszego sortu pasuje jak ulał do emocji ogarniających warszawiaków w XIX wieku opisanych przez Kraszewskiego, w których pobrzmiewają niekiedy Dziady Mickiewicza. Patriotyczny szał, nobilitacja cierpienia, gotowość oddania życia w tamtych czasach autentyczna, w dzisiejszych realiach jawi się jako farsa, co bezbłędnie odczytuje publiczność reagując śmiechem na większość napuszonych tyrad. Rewelacją jest rola Małgorzaty Rożniatowskiej, która jest tutaj podwórkową, ale ożywioną figurką Matki Boskiej. Świetną charakterystyczną rolę Sybiraka na rowerze wykreował Mariusz Drężek. Pozostali aktorzy wpisują się z poświęceniem w scenariusz przedstawienia, w którym niebagatelną rolę odgrywa też wyryczana do mikrofonów pieśń pseudo-patriotyczna. Nawet przemierzający niewielką scenę na rowerze Mariusz Drężek zobowiązany jest wyśpiewać w trakcie jazdy song Święta Miłości Kochanej Ojczyzny ze słowami Ignacego Krasickiego, znanego również jako Hymn Szkoły Rycerskiej z muzyką Wojciecha Sowińskiego. Autorem opracowania muzycznego całego spektaklu jest Krzysztof Wiki Nowikow. Przedstawienie kończy się jednak nostalgicznie i lirycznie. Kochamy naszą Polskę, chociaż nie chcielibyśmy już cierpieć jak nasi przodkowie.
Joanna Tumiłowicz