GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Anna Bolena” Donizettiego w Opéra d’Avignon
Strona 3 z 3
Potrafi ona oddać ewolucję emocjonalną, jaką przechodzi małżonka króla Henryka VIII, pokazując kolejno dumną władczynię, porzuconą kobietę, szukającą wybaczenia kochankę, zdradzoną, lecz wybaczającą przyjaciółkę czy czułą matkę. Budowaniu tej tragicznej postaci i szukaniu dramaturgicznej prawdy służy solidnie osadzony i umiejętnie prowadzony głos, który po krótkim czasie dochodzenia do pełnej formy zajaśniał szeroką gamą barw wokalnych. Ogromne wrażenie wywiera świetnie brzmiący sopran gruzińskiej artystki Ketevan Kemoklidze, która przekonująco wciela się w postać Giovanny Seymour.
Bez zarzutu prezentuje się też poruszająca naturalną ekspresją Ahlima Mhamdi, występująca jako młody i śmiertelnie w Annie zakochany Smenton. Ponadto nie zawodzą hiszpański tenor Ismaël Jordi w roli Lorda Riccardo Percy’ego, bas Patrick Bolleire (Lord Rochefort) i tenor Jérémy Duffau (Sir Hervey). I tylko włoski bas Carlo Colombara, kreujący tak przecież tu ważną postać króla Henryka VIII, mocno rozczarowuje wątpliwej jakości intonacją, nieprzyjemną zmianą barwy wyraźnie zmęczonego głosu przy zmianie rejestrów i często wręcz nieczystym śpiewaniem. To jedyny słaby punkt tej wybornej obsady. Powodzenie omawianej realizacji dużo zawdzięcza dyrygentowi Samuelowi Jean, który stojąc na czele wyjątkowo zaangażowanego chóru (przygotowanego przez Aurore Marchand) i Orchestre Régional Avignon-Provence nadaje całemu wykonaniu odpowiedni rozmach i zróżnicowane klimaty, dynamizm i emocjonalne nasycenie, precyzję i wyrazowe kontrasty. Leszek Bernat |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |