Przegląd nowości

Nowy program Ballet Vlaanderen w Antwerpii

Szczegóły

Opublikowano: środa, 26, kwiecień 2017 04:51

Ponadto taniec ten charakteryzuje się szybkimi ruchami nóg i uderzeniami stóp w podłogę. Odwołując się do tego stylu Kahn eksploruje granice zachodniego idiomu tańca, snuje refleksję na temat dwuznacznych i tajemniczych relacji pomiędzy kreacją i destrukcją, zastanawia się też nad potencjałem choreografii przyszłości. Można ponadto dostrzec, że mamy tu do czynienia z oryginalną i niezwykle osobistą wizją Khana dotyczącą postaci Śiwy, czyli jednego z najistotniejszych dewów hinduizmu. Dodajmy jeszcze, że poetycki, surowy i abstrakcyjny język ciał w kreacji Akrama Khana znajduje fascynujące odzwierciedlenie w muzyce angielsko-hinduskiego kompozytora Nitina Sawheneya. Całość tej realizacji uzupełniają dekoracje Anisha Kapoora, stroje Kimie Nakano i reżyseria świetlna Aideen Malone.

Równie abstrakcyjne układy charakteryzują kreację „Secus” izraelskiego choreografa Ohada Naharina. Jego nacechowany baletową wirtuozerią, a zarazem rozpięty pomiędzy wigorem, mocą i delikatnością leksykon ruchów sonduje siłę i granice możliwości technicznych tancerzy. Warto jednocześnie zauważyć, że w wizji Naharina nie brakuje też czytelnych odniesień do aktualnej sytuacji politycznej w jego rodzinnym kraju: poszukiwania wolności na płaszczyźnie obyczajowej, sytuacji związków homoseksualnych, podporządkowania jednostki społecznemu rygorowi. „Secus” to kluczowe dzieło w twórczości tego ciekawego artysty. Najbardziej oczekiwaną częścią tryptyku był wszakże nowy spektakl dyrektora artystycznego Ballet Vlaanderen Sidiego Larbiego Cherkaouiego (pochodzenia belgijsko-marokańskiego), którego spektakl „Requiem” - to światowa prapremiera - wykorzystuje naprzemiennie muzykę francuskiego kompozytora Gabriela Faurégo oraz nawiązującą do jej estetyki i prowadzącą z nią swoisty dialog muzykę o cechach orientalnych współczesnego kompozytora belgijskiego Wima Henderickxa (ur. 1962). Ta łącząca odmienne tradycje, przebiegająca w wyciszonym i kontemplacyjnym klimacie realizacja nabiera waloru głęboko humanistycznego przesłania. Warstwę muzyczną interpretują tutaj instrumentaliści z zespołu HERMESensemble, soliści Amel Brahim-Djelloul (sopran) i Simon Schmidt (baryton) oraz chór i dziecięcy zespół wokalny Opery Vlaanderen. Zjawiskowy, porywająco-ekspresyjny i świadczący o najwyższych lotów warsztacie artystycznym występ Ballet Vlaanderen został przyjęty przez publiczność z rzadko spotykanym entuzjazmem i spontanicznie manifestowanym podziwem. Doprawdy warto śledzić kolejne dokonania tego doskonałego zespołu, który w przyszłym sezonie będzie miał okazję się prezentować w kreacjach takich choreografów jak Crystal Pite, Edouard Lock, Jeroen Verbruggen, Jean-Christophe Maillot, Jonas Vlerick, Mariana Ambramović, Aléjo Perez, Damien Jalet czy wspomniany już wyżej Sidi Larbi Cherkaoui.

                                                                                   Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »