Przegląd nowości

„Lohengrin” w Opéra national de Paris

Szczegóły

Opublikowano: środa, 26, kwiecień 2017 04:44

Naprzeciwko niej występ Tomasza Koniecznego w roli Telramunda został we francuskiej prasie zgodnie określony rewelacją rzeczonego przedstawienia. Niezawodny aktorsko artysta fenomenalnie ukazuje chorobliwie ambitnego, a przecież słabego, zagubionego i dającego sobą sterować hrabiego, zafascynowanego Ortrudą, a jednocześnie przerażonego jej potwornością.

Konieczny wydobywa z tej zakotwiczonej w górze skali partii barytonowej gwałtowność deklamacyjną, wyrażaną pociętymi jak nożem recytatywami wściekłą bezsilność, przerażone szepty, nagłe wybuchy wokalne, obnażając niemalże permanentny stan nerwowej egzaltacji swego bohatera. Pozytywne reakcje wywołuje także obsadzony w roli Henryka Rafał Siwek, którego spiżowo i szlachetnie brzmiący, mocny, ale nie pozbawiony niuansów bas nadaje postaci króla heroiczny i wzniosły charakter. W jego śpiewie patriotyczne wzloty, odwoływanie się do sądu bożego czy momenty intensywnego skupienia i poprzedzająca walkę modlitwa brzmią równie przekonująco.

Wszakże duszą i fundamentem tej poruszającej realizacji jest interpretacja Philippe’a Jordana przeprowadzającego cudowną syntezę pomiędzy elementami metafizycznymi, romantycznymi i dekoracyjnymi, niespiesznie i naturalnie napinającego łuk gęsto nasyconej dramaturgii wagnerowskiej. Kiedy podczas uwertury z ciszy wydobywają się powoli pierwsze dźwięki pianissimo rozwibrowanych smyczków, a ich przezroczysty, eteryczny i miękki ton wywołuje narastającą fascynację, wiemy już, że szwajcarski dyrygent zabierze nas na wykraczającą nawet poza krąg mitu podróż, poruszającą najgłębsze i najbardziej intymne sfery naszej wrażliwości. Niektórzy nazywają to prawdziwą Sztuką.

                                                                                     Leszek Bernat 

• « poprz.
• nast. »