GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Lohengrin” w Opéra national de Paris
Strona 4 z 5
Przegrana Ortruda popełnia samobójstwo na zwłokach męża, a pogrążony w bezbrzeżnym smutku Lohengrin usuwa się w cień na widok zbliżającego się Gotfryda. Zaś pełniący do tej pory wyłącznie rolę biernych świadków chórzyści otaczają ich i ze współczuciem usiłują ogarnąć skutki zaistniałego nieszczęścia. Śpiewający w drugiej obsadzie partię tytułową australijski tenor Stuart Skelton bezbłędnie utożsamia się z postacią zagubionego i naiwnego rycerza o dużym sercu, podróżnika mającego za cały bagaż niezłomną wiarę.
Kiedy bosy, niezrozumiany przez innych i najbliższą mu kobietę Lohengrin błąka się niezręcznie po scenie czy zrezygnowany przyklęka na wysuniętym ponad trzcinami pomoście („Mein lieber Schwann”) jego dramat przyjmuje uniwersalny i przejmująco ludzki wymiar. A sposób w jaki Skelton panuje nad oddechem i prowadzi legato, jego misterne barwienie głosu i kontrastujące z nieporadną posturą artysty powiewne frazowanie dodatkowo sprzyja wytwarzaniu wokół tego protagonisty tajemniczej aury.
Pozbawiona wymiaru społecznego i skupiona na jednostkach wizja Gutha, rozgrywana w dodatku na wielu psychoanalitycznych poziomach interpretacyjnych, wyraźnie eksponuje przeciwstawne wybory i odmienne losy dwóch kobiet: Elzy i Ortrudy. Ta pierwsza, ulegająca urojeniom oraz znajdująca się stale jakby w stanie omdlenia marzycielka i zarazem ofiara przyjmuje aspekt zjawy, spotęgowany widokiem jej białej i hipnotyzującej zimnymi odbiciami światła sukni. Również eteryczny, wręcz niematerialny i pełen nostalgii sopran Martiny Serafin, nabierający mocy i blasku tylko w scenie konfrontacji z Lohengrinem, przyczynia się do zjawiskowego budowania tej skupionej na sobie postaci. Jej brutalnym przeciwieństwem jest ubrana na czarno Ortrud, impulsywna i perwersyjno-toksyczna manipulatorka, którą porażająco ucieleśnienia obdarzona talentem tragiczki oraz zdolnym oddać nasycone jadem porywy furii głosem Michaela Schuster. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |