Przegląd nowości

Gdzieś w operowej Rosji?

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 25, kwiecień 2017 22:08

Poza tym towarzysząca mu grupa kolędników przypominała raczej przebierańców z widowisk z okazji święta Purim. To że w Rosji na co dzień strzela się do niedźwiedzi, to wiadomo wszystkim poza nią. Ale, że spodziewa się je spotkać także na pojedynku i dlatego odbywa się on na flinty, to już jest wyłączną licencją Deborah Warner, autorki tejże inscenizacji. 

Za to umowna kolumnada, niczym sprzed soboru Kazańskiego, miała przywołać uogólnione wyobrażenie Petersburga zarówno tego z sali balowej w pierwszej odsłonie ostatniego aktu, jak i nabrzeża Newy, na które, wzorem „Damy pikowej”, przeniesiono akcję drugiego obrazu z buduaru Tatiany.

Nieco karykaturalne dla polskiego widza mogło się natomiast wydać ustawienie rozpoczynającego trzeci akt poloneza, polegającego między innymi na miarowym kołysaniu się tancerek. Jak to w operze bywa, w pełni akceptuje się w niej umowność, że starsi wcielają się w postacie amantów, a z kolei faktycznie młodsi od nich artyści w osoby w podeszłym wieku. A więc rolę posiwiałego, steranego życiem i wojnami księcia Gremina wykonuje o wiele młodszy śpiewak, zresztą bez najmniejszego zatuszowania tego za pomocą charakteryzacji, od odtwórcy rzekomo dwudziestosześcioletniego bohatera tytułowego. Oniegin Petera Mattei jest bowiem doświadczonym życiem, nieco podstarzałym lowelasem, za to słusznej postawy dzięki wysokiemu wzrostowi szwedzkiego śpiewaka.

• « poprz.
• nast. »