GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościTrzęsienia ziemi nie było
Strona 5 z 7
Wbrew pasyjnej tradycji, Robert Tritschler, odtwarzający Ewangelistę, dysponował raczej tenorem bohaterskim o ciemnej barwie, ale kiedy wymagała tego wymowa tekstu, potrafił go odpowiednio rozjaśnić, a także uzupełnić o ekspresyjny falset. Przede wszystkim wyróżniają się arie pierwszego sopranu z obojem obbligato i grającym na nim Jasu Moisio: wzruszający lament z chórem w pierwszej części, w drugiej bardziej wirtuozowska.
Wykonująca je Joanne Lunn umiejętnie rozszerzała siłę głosu, budząc ponadto podziw dla krągłości realizowanych melizmatów. Z kolei drugiemu sopranowi, Robin Johannsen, w jej arii towarzyszył solowy flet prosty, na którym grał Julien Martin.
Pod względem interpretacji prawdziwą kreację stworzyła śpiewająca altem Marie-Claude Chappuis, która, swoją arię z drugiej części na wpół nuciła sotto voce, z akompaniamentem smyczków i basso continuo także utrzymanych w dynamice piano pianissimo. Arie tenorowe, odznaczające się znaczną dozą dramatyzmu, znalazły wrażliwego odtwórcę w osobie Kennetha Tarvera. Pod koniec pojawia się serenadowa aria basa z towarzyszeniem smyczków pizzicato, przywodząca nieomal Offenbacha, który zapewne pilnie studiował Bacha i jemu współczesnych, stad te późniejsze, występujące u niego reminiscencje. Paradoksalnie przypadła ona Marcusowi Farnsworthowi, wykonującemu wcześniej partię Jezusa. Na słowa uznania zasłużyło nienaganne brzmienie naturalnych rogów, na których grali Anneke Scott i Olivier Picon. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |