Przegląd nowości

Uratuje nas tylko wasz 1%

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 17, kwiecień 2017 07:20

Wśród tych ludzi czułem się świetnie, z respektem konwersując na spacerach po pięknym ogrodzie, a przy stole z uwagą słuchając o czym mówili prof. Aleksander Bardini, Stefania Grodzieńska, Maria Kaniewska, Zofia Wilczyńska, Eugeniusz Papliński, Barbara Kostrzewska, Bronisław Pawlik, Elżbieta Barszczewska, Henryk Bista, Barbara Bittnerówna, Lesław Finze, Zofia Kucówna, Aleksandra Dmochowska, Lidia Korsakówna, Kazimierz Brusikiewicz i wielu innych wybitnych gości oraz działaczy Skolimowa. W tym niezapomnianym gronie byłem wtedy najmłodszy, co się już nigdy niestety nie powtórzy.

Teraz rozmawiając z Olgierdem Łukaszewiczem nie przyznawałem się, o czym myślę. A myślałem po latach nieskromnie, że nie mógł sobie upatrzeć lepszego kandydata na przyszłego prezesa Fundacji. Ale czy obecnie podołam, uzbrojony w skolimowskie sentymenty z młodości, po dziesięcioleciach kierowania teatrami, co przyniosło mnóstwo cennych, ale również wiele trudnych doświadczeń?

Przyjmując po naszym założycielu rolę „jałmużnika”, zwracam się z tego miejsca do osób wrażliwych na dobra kultury narodowej, admiratorów wielkich postaci polskiej sceny, ludzi dla których obcowanie z teatrem jest potrzebą równą oddychaniu, gaszeniu pragnienia czy modlitwy (u wierzących), a więc wielu moich dostojnych czytelników z następującym apelem, prośbą, wezwaniem i zaklęciem.

Dom Artystów Weteranów Scen Polskich jest unikalnym w skali europejskiej miejscem schronienia aktorów, śpiewaków, tancerzy, reżyserów, choreografów, scenografów, przed złym losem, ubóstwem, poniżeniem, bezradnością, wreszcie brakiem zrozumienia u coraz bardziej skomercjalizowanego społeczeństwa. Transformacja odebrała ministerialną dotację, dobra zmiana nie wróży w tym względzie nic lepszego, a nasze działania jałmużnicze nigdy nie pokryją wszystkich potrzeb.

Jedyna więc nadzieja w Waszym 1% podatku dochodowego przekazanego nam na KRS 0000161031. Cotygodniowi wierni czytelnicy niechże wesprą mnie na stanowisku nowego prezesa Fundacji. W dniach naszego 90- lecia będzie to najpiękniejszy prezent dla nestorów narodowej sztuki. Jeśli bowiem nie odniosę sukcesu w walce o przetrwanie Domu Artystów Weteranów, osobiście powieszę się na bramie nowej siedziby łódzkiej Angory i w ten sposób trafię na okładkę naszego wspaniałego tygodnika.

                                                                       Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »