GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWszystko o Vincenzo Bellinim (9)
Strona 7 z 13
Obsada: Ida de Frate – Norma, Ferrari Virginia Pozzi – Adalgisa, Cosentino – Sewer, Aristodemo Sillich – Oroveso. Dyrygował Vittorio Podesti. Druga połowa XIX wieku to również okres sukcesów Normy na scenie Opery Lwowskiej, gdzie dzieła Belliniego cieszyły się szczególną popularnością. Jedną z pierwszych premier powołanej do życia w 1872 roku Opery Lwowskiej była właśnie Norma, która od tego momentu aż do 1883 roku pojawia się przynajmniej kilka razy w każdym sezonie (z wyjątkiem sezonu 1882/1883).
Później wystawiono Normę w sezonie 1890/1891 i 1891/1892 za dyrekcji Mieczysława Schmitta. Dwukrotnie wystawiał tę operę Ludwik Heller, najpierw w sezonie 1898/1899, później 1913/1914, w tej ostatniej premierze partię Normy śpiewała Janina Korolewicz-Waydowa, Adalgisy – Irena Bohuss-Hellerowa.
Ponadto lwowska publiczność mogła podziwiać w roli tytułowej kapłanki Teresę Arklową, która w styczniu 1892 roku śpiewa tę partię w sześciu przedstawieniach na scenie mediolańskiej La Scali. Wcześniej, w 1872 roku, zachwycali się lwowianie kunsztem Teodozji Friderici-Jakowickiej, która zyskała wyjątkowe uznanie jako Norma. Poznańskie tradycje wykonawcze Normy Belliniego są więcej niż skromne! 5 maja 1837 roku wystawiono ją na scenie Teatru Miejskiego kierowanego przez Ernsta Vogta, partię tytułową śpiewała M. Lehmann, przedstawienia powtórzono 7 i 12 maja. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |