Przegląd nowości

Valletta International Baroque Festival 2017 (Malta)

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 10, luty 2017 20:59

Położona dziewięćdziesiąt kilometrów na zachód od Sycylii i dwieście dziewięćdziesiąt kilometrów na północ od kontynentalnej Afryki Malta, wraz z przynależącymi do niej wyspami (Gozo, Comino oraz niezamieszkanymi Cominotto, Filfla i Wyspami Św. Pawła), to kraj leżący w sercu Morza Śródziemnego. Powiedzmy od razu, że niezależnie od swych malutkich rozmiarów (długość dwadzieścia siedem kilometrów, a szerokość zaledwie czternaście) główna wyspa Malta szczyci się największym skoncentrowaniem zabytków na świecie. Prehistoryczne cywilizacje pozostawiły tutaj świadectwa, z których najstarsze wyprzedzają nawet o trzy tysiące lat piramidy egipskie z Gizeh - tym samym owe kamienne ruiny stanowią sięgające najdalej w czasie pamiątki z przeszłości ludzkości. Dodajmy też, że według Dziejów Apostolskich w 60 r. naszej ery statek św. Pawła rozbił się u wybrzeży wyspy Gozo, a prace wykopaliskowe prowadzone w ruinach willi San Paula Milqghi dowiodły, że jego przybycie na Maltę jest faktem historycznym. W czasach prehistorycznych pojawiali się tu Fenicjanie, Rzymianie, najazdów dokonywali też Arabowie, co pozostawiło swoje trwałe ślady w języku maltańskim, zdradzającym wyraźne wpływy włoskie, arabskie, łacińskie.

Największe znaczenie miało jednak pojawienie się na Malcie - na przełomie trzynastego i czternastego wieku - rycerskiego zakonu szpitalników św. Jana, zwanych także joannitami, którzy zamienili wyspę w prawdziwą twierdzę, budując tak charakterystyczne, przyciągające do dzisiaj licznych turystów fortyfikacje. Najważniejszym osiągnięciem architektonicznym joannitów jest wzniesiona przez rycerza Jeana Parisota de la Valette rozbudowana forteca, która ostatecznie przekształciła się w noszącą nazwę od nazwiska swego konstruktora stolicę Malty, wpisaną na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Po upadku zakonu maltańskiego w 1798 roku wyspę zajął (bez najmniejszego oporu) Napoleon, ale jeszcze w tym samym roku pojawienie się wojsk brytyjskich doprowadziło do stopniowego wygnania Francuzów z wyspy i ostatecznie do objęcia jej pełnym protektoratem Wielkiej Brytanii. Po długiej i trudnej drodze do wyzwolenia się Malta uzyskała w końcu niepodległość w 1964 roku, a ostatni żołnierze brytyjscy opuścili ją w roku 1979. W roku 2004 Malta została przyjęta do Unii Europejskiej, której jest najmniejszym członkiem (z zaledwie czterystoma tysiącami mieszkańców i największym zagęszczeniem ludności na kilometr kwadratowy). Paradoksalnie jednak ten będący żywym muzeum historii śródziemnomorskiej kraj jest bodajże najmniej znanym przeciętnemu Europejczykowi obszarem i to niezależnie od jego imponującego swoim bogactwem i intensywnością życia kulturalno-artystycznego. Szczególnie od dziesięciu lat władze Malty zainicjowały zakrojony na szeroką skalę projekt mający na celu zagospodarowanie licznych zabytków militarnych i szpitalnych, pozostawionych przez wspomniany wyżej rycerski zakon szpitalników św. Jana. I tak godnym podziwu osiągnięciem jest przekształcenie starego fortu St.James w centrum twórcze, z utworzonymi w masywnej bryle gmachu galeriami, poświęconymi sztuce współczesnej salami wystawowymi, małą salą kinowo-teatralną.

• « poprz.
• nast. »