Przegląd nowości

SELLINARIUM – prof. Małgorzata Komorowska

Szczegóły
Opublikowano: piątek, 27, styczeń 2017 11:41

SELLINARIUM, czyli nowy projekt edukacyjno-kulturalny Teatru Wielkiego w Łodzi skierowany przede wszystkim do starszych miłośników sztuki operowej: seniorów, dorosłych i młodzieży akademickiej i ponadgimnazjalnej, obejmuje seminaria i wykłady poświęcone literaturze, malarstwu, architekturze i wielu innym przejawom kultury, ale także przyrodzie, polityce czy kulinariom – zawsze jednak w powiązaniu z muzyką i teatrem operowym. Mocnym punktem spotkań są zapraszani goście, specjaliści w swoich dziedzinach. SELLINARIUM na które zapraszamy zawsze w ostatnią niedzielę miesiąca w południe prowadzi kierownik literacki Teatru Wielkiego w Łodzi Michał J. Stankiewicz.

Sellinarium,Halka

Gościem styczniowej edycji SELLINARIUM będzie prof. Małgorzata Komorowska. Badaczka dziejów polskiej kultury muzycznej, życia operowego i biografii artystów; absolwentka Wydziału Filologii Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i Wydziału Wychowania Muzycznego w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie UMFC), później wykładowca i profesor tej uczelni; doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii teatru (Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk). Publicystka i recenzentka „Ruchu Muzycznego”, okresowo różnych czasopism i portali kulturalnych, autorka licznych artykułów naukowych w pracach zbiorowych oraz książek: Kronika teatrów muzycznych PRL. Lipiec 1944 - czerwiec 1989 (2003), Za kurtyną lat. Polskie teatry operowe i operetkowe 1918-1939 (2008), Marcella Sembrich-Kochańska. Życie i śpiew (2008), Jerzy Semkow. Magia batuty (2014), Uwikłana w historię. Opera w Teatrze Wielkim w Warszawie (2015) i in.

Czy znamy Halkę? A dokładniej: jaką Halkę znamy? Z pewnością nie tę pierwotną, tzw. wileńską wersję opery, którą Moniuszko skomponował w 1847 roku. Opera po raz pierwszy usłyszana i obejrzana w Wilnie była dwuaktową i zwartą; Moniuszko z librecistą – Włodzimierzem Wolskim – nie przewidzieli w niej tańców, ani popisowych arii. Nie ma tam Mazura, ani Tańców góralskich, Halka nie śpiewa „Gdyby rannym słonkiem”, a Jontek, choć wykrzykuje do niej „I ty mu wierzysz”, to nie ma dumki „Szumią jodły”; zresztą jego partia, tak jak Janusza, napisana została na baryton, i tak wykonana w roku 1848, choć w późniejszym przestawieniu (1854) śpiewał ją już tenor. 


Rozszerzoną i wzbogaconą muzycznie czteroaktową Halkę wystawiono w Warszawie 1 stycznia 1858 roku. Moniuszko pośpiesznie przerabiał pierwotną partyturę, dopisał tańce, z Wolskim zmieniał libretto, dodawali arie i duety.

Malgorzata Komorowska

Jednak na tym nie zakończyła się historia zmian w partyturze. Kolejnych opracowań libretta, muzyki i układu scen dokonywali twórcy w połowie XX wieku. O wszelkich wariacjach Moniuszkowskiej partytury opowie podczas swojego wykładu Małgorzata Komorowska.

                                                                                   (inf. własna)