Przegląd nowości

Towarzysz Oniegin

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 01, listopad 2016 10:36

Scenografia Bruno Schwengla była udana, (poza nieprzewidzianymi efektami akustycznymi drewnianego podium), a niekiedy po prostu z oszczędności namalowana na płótnie, jak np. kopia przechowywanego w Galerii Trietiakowskiej projektu specjalnej trybuny dla Włodzimierza Lenina autorstwa El Lissitzky’ego z 1920 roku. Mocno musiała popracować nad choreografią Iwona Runowska, której kazano przerobić Poloneza z III aktu i Ecossaise na jakieś brutalne wygibasy bolszewików połączone z aktami terroru. Jedynym zwycięzcą bez skazy pozostał Dawid Jarząb, kierownik chóru, którzy brzmiał czysto i soczyście.

Do premiery dołączono wydarzenie plastyczne, wernisaż wystawy dwóch malarzy polskiego pochodzenia z Białorusi, z bliskiego nam geograficznie i uczuciowo Grodna. Wacław Sporski jest ojcem Alexa Sporskiego. Obaj artyści wyjaśnili, że malują w tej samej pracowni, co tłumaczy trochę dlaczego obrazy syna są podobne do ojcowskich. Jedno co pewne, jest to sztuka na wysokim poziomie warsztatowym, imponująca dojrzałym rzemiosłem malarskim. Stylistycznie obrazy zmierzają w stronę surrealizmu, czasami przypominają Marca Chagalla, w innym miejscu Jerzego Dudę Gracza. Podobieństwo stylistyczne rodzi pytania. Czy ojciec nie pomaga synowi? Nie da się tego wykluczyć. Jednak po bliższej analizie płócien można zauważyć, że Wacław Sporski chętnie maluje ludzi i woli kolorystykę chłodną, zaś Alex zwierzęta i chętnie operuje barwami ciepłymi, a także dał ciekawe wizerunki instrumentów muzycznych – skrzypiec i gitary.

• « poprz.
• nast. »