Przegląd nowości

Tomasz Tokarczyk - jubileusz piętnastolecia!

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 09, październik 2014 14:35

Uogólniając tę opinię należy zauważyć jak wspaniale prezentowane tu są różnice w rozwoju muzyki operowej. Jego wnikliwość w analizowaniu partytury przekłada się w interpretację z cechami emocjonalnej prawdziwości. Każdą partyturę pieści z miłością opartą nie tylko na talencie ale i solidnym przygotowaniu muzycznym. Przez to od stóp do głów jest namiętnym artystą w każdy utwór wkładającym całe serce i całą duszę. Pomimo sporego już doświadczenia prowadząc spektakl popada w stan nieopisanego, podniecającego wzbudzenia. Dyrygując nie czuje zmęczenia chociaż fizycznie bywa totalnie wyczerpany i zalany potem.

Na krakowskiej scenie maksymalne ważąc znaczenie każdej nuty najgłębiej wnika w powabną szatę dźwiękową inwencji melodycznej bogato malującej nastrój każdej sytuacji na scenie. Krakowscy melomani dotychczas mieli okazję pod batutą kierownika muzycznego Opery podziwiać jego profesjonalizm w operach klasycznych: Wesele Figara, Cosi fan tutte, Don Giovanni, romantycznych Carmen, późnoromantycznych (z pewnymi elementami filozofii weryzmu) Rigoletto, Trubadur, Traviata, werystycznych Madama Butterfly, Ariadna na Naxos neoklasycznych Miłość do trzech pomarańczy, Carmina burana, neorealistyczna Porwanie Lukrecji. To jedynie kilka przykładów, w których orkiestra brzmiała przejrzyście dzięki dobremu wyważeniu proporcji jej grup, grała z wyraźną przyjemnością i polotem. Zaś w dziedzinie operetki klasycznej wirtuozowsko prowadzi Barona cygańskiego, Zemstę nietoperza i Ptasznika z Tyrolu.

• « poprz.
• nast. »