Przegląd nowości

Interesujące odkrycie na CD!

Szczegóły
Opublikowano: sobota, 05, październik 2013 14:21

W październiku 2012 roku Firma DUX dokonała nagrania Mszy Piotra Niestrawskiego zatytułowanej „Missa in G” (płyta pod tytułem „Musica Sacromontana”, DUX 0952, właśnie pojawiła się na rynku fonograficznym).

CD Sacromontana

Piotr Niestrawski – próżno szukać jego nazwiska w Słowniku Muzyków Polskich, a nawet w wielkiej Encyklopedii Muzycznej PWM. Jedynym źródłem informacji o tym muzyku pozostaje więc ciekawie opracowany przez Ewę Obniską buklet płyty. Piotr Niestrawski pochodził z Gostynia (Wielkopolska). Urodził się w 1788 roku, zmarł po 1825. Początkowo był tylko organistą i kompozytorem, prawdopodobnie u szczytu kariery został także aktywnym kapelmistrzem. Związał się ściślej z ośrodkiem kultu Maryjnego w Borku-Zdzieżu (nad rzeką Pogoną, Wielkopolska), tam też zachowały się niektóre rękopisy jego kompozycji. Także „Missy in G”. To rozbudowany utwór, o bogatej obsadzie instrumentów, przeznaczony na dwa sopranowe głosy żeńskie. O muzyce Mszy Ewa Obniska pisze: kompozytor preferuje gładkie, naturalne, miękkie i nierzadko ozdobne linie wokalne, rozwijające się często w efektowne koloratury. Msza trwa około 51 minut. Dodatkowo płyta zawiera arię „Offertorium sancta Maria” Niestrawskiego. To bardzo liryczny utwór. Głos sopranowy śpiewa go z grupą fletów, klarnetów i skrzypiec. Utwór oparty jest na fragmencie Litanii Loretańskiej.

Płytę uzupełnia „Pastorałka” Józefa Zeidlera (ok. 1744-1806), kompozytora również związanego z rejonem Gostynia. Zeidler to jeden z najważniejszych polskich kompozytorów przełomu XVIII i XIX wieków. Jego „Pastorałka” to miniaturowy (ok. 3 minut) utwór „kolędowy”. Melodyjny i radosny.

Do wykonania omawianych utworów zaproszona została orkiestra „Sinfonia Viva” prowadzona przez Tomasza Radziwonowicza oraz dwie znakomite sopranistki Anna Karasińska i Anna Mikołajczyk-Niewiedział. Ta pierwsza, laureatka kilku konkursów wokalnych, współpracuje z teatrami operowymi, ma również w swym repertuarze liczne partie oratoryjne i kantatowe. Ta druga specjalizuje się w wykonawstwie muzyki oratoryjno-kantatowej, pieśni, muzyki dawnej i współczesnej (m.in. partia tytułowa w operze Elżbiety Sikory „Madame Curie”). Obie artystki dysponują wartościowymi głosami i znakomitą muzykalnością. Współbrzmienie ich głosów jest perfekcyjne. Śpiewają bardzo swobodnie, w sposób często wręcz wirtuozowski, pokonując bezbłędnie zadania muzyczne. Nie bez powodu cytowana już Ewa Obniska sugeruje, iż kompozytor pisząc muzykę do tej Mszy, miał na uwadze konkretne wokalistki.

Płyta ze wszech miar godna polecenia. Zarówno muzyka jak i śpiew zadowolą nawet wybrednego słuchacza.

                                                                               Jacek Chodorowski