Przegląd nowości

Szpilkami po Steinway'u, czyli koncert z dziurą

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 01, wrzesień 2013 12:31

Jak napisał w książce programowej Amerykanin polskiego pochodzenia Allen J. Kuharski, Barbara Wysocka jest jednocześnie partyturą, instrumentem, głosem Chopina i konkurencją dla dyrygenta. Wystąpiła podczas bardzo specyficznego koncertu pt. Chopin bez fortepianu na festiwalu Chopin i jego Europa. W istocie fortepian stał w przepisowym miejscu na estradzie, chociaż całkiem niemy, bo tylko Polska Orkiestra Radiowa pod dyrekcją Jacka Kaspszyka realizowała „okaleczoną partyturę” w Koncertach fortepianowych e-moll i f-moll. Reżyserowi Michałowi Zadarze chodziło najwyraźniej o to, aby pokazać jak ważna jest partia fortepianu, i jak trudno sobie wyobrazić muzykę Chopina bez niej. Chciał też zilustrować patriotyczno-makabryczny pomysł samego twórcy Mazurków, aby po jego śmierci wyciąć mu serce i przesłać do Warszawy. A co się dzieje, gdy pozbawimy ciało serca? - pyta w przedstawieniu Barbara Wysocka? I odpowiada. - Powstaje dziura.

Mieliśmy więc koncert z „dziurą”, do której wstawiono znakomity muzykologiczno-biograficzno-epistolograficzno-publicystyczny tekst wypowiadany przez aktorkę z szybkością karabinu maszynowego. Z jednej strony był to prawdziwy popis scenicznej wirtuozerii, ale po przedstawieniu dało się słyszeć skargi, że nie wszystko docierało do publiczności. Chociaż aktorkę wyposażono w przenośmy mikrofon, czasami też korzystała z mikrofonu stacjonarnego, a nawet z tuby używanej przez demonstrantów podczas ulicznych zgromadzeń, to mimo znakomitej akustyki w Studiu Radiowym im. Witolda Lutosławskiego nie wszystko, zwłaszcza podczas tutti orkiestry, było zrozumiałe. A szkoda, bo było czego posłuchać. Tekst wypowiadamy przez Wysocką okazał się bardzo ciekawy, kompetentny, czasami proroczy, a niekiedy ocierający się o komizm. Znajdowały się w nim słowne opisy przebiegów melodycznych, rytmicznych, harmonicznych w obu Koncertach, fragmenty muzykologicznych analiz muzyki fortepianowej Chopina, ale także opisy literackie, np. Jarosława Iwaszkiewicza.

• « poprz.
• nast. »