Przegląd nowości

Jadwiga Rappé DUX

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 13, grudzień 2012 00:52

Jadwiga Rappé obdarzona jest silnym i nośnym głosem altowym. Głos ten jest przy tym piękny w brzmieniu i szlachetny w barwie. Jej wszystkie interpretacje są nie tylko trafne muzycznie lecz głęboko przemyślane i wzruszające. Artystka należy do wybitnych interpretatorek muzyki oratoryjnej, a jej repertuar obejmuje najsłynniejsze dzieła tego gatunku, od barokowych poprzez romantyczne, aż do współczesnych. Posiada również rozległy repertuar pieśniarski, także obejmujący różne epoki i style. Nie stroni też od opery. Z wielkim sukcesem śpiewała m. in. Wagnerowską partię Erdy w „Pierścieniu Nibelunga” (Deutsche Oper w Berlinie, Covent Garden w Londynie, Festiwal w Orange). W jej interpretacjach krytycy podkreślają przede wszystkim „muzyczne aktorstwo” (liryzm i dramatyzm) i bogactwo brzmieniowe połączone z urodą głosu. Artystka szczególną atencją darzy jednak pieśń. W wyborze repertuaru pieśniarskiego zawsze kieruję się przede wszystkim przydatnością danej pieśni do mojego rodzaju głosu – altu, który ma dość specyficzne brzmienie: jest niski i ciężki. Dalej, to walory muzyczne, które muszą do mnie przemawiać i oczywiście treść nie jest tu bez znaczenia. Bardzo dużą wagę przywiązuję do tekstu literackiego i trudno byłoby mi śpiewać pieśni banalne w słowach (rozmowa z artystką, „Rzeczpospolita”, 27/28.08.1994). Artystka posiada już dość bogatą dyskografię. W nagraniach dokonanych za granicą (dla EMI, Teldec, Eterna, Naxos) dominują opery i oratoria. Dla krajowych wytwórni najchętniej nagrywa recitale pieśniarskie. Wymieńmy jej nagrania, opublikowane na płytach CD, dokonane dla Polskiego Radia: pieśni Brahmsa, pieśni Karłowicza, kantaty na alt Bacha, pieśni i kolędy Lutosławskiego, pieśni Żeleńskiego. W ostatnich latach (2010 – 2012) na rynku fonograficznym pojawiły sie trzy recitale Jadwigi Rappé opublikowane przez firmę DUX. Omówmy je bardziej dokładnie. A więc:

płyta pierwsza „Pieśni Stanisława Moniuszki” (z Mają Nosowską, nagrania radiowe, wybór autorski 16 pieśni, Dux 0743, 1986). Nie są to może najpopularniejsze pieśni Moniuszki ale przecież z pewnością wartościowe muzycznie i literacko (m.in. do słów A. Mickiewicza, A. Asnyka i W. Syrokomli). Krytyka album ten przyjęła ciepło: Jadwiga Rappé śpiewa czystym, głębokim, pięknym głosem. Jej interpretacje pełne są dramatycznej intensywności, z narastającym lub gwałtownie zmieniającym się crescendo i decrescendo, przyspieszeniami i zwolnieniami tempa...przy tym Rappé śpiewa swobodnie, bez cienia wysiłku czy napięć w głosie, który jest wyrównany w całym rejestrze (S. Praśniewska, „Twoja Muza” nr 4/2010); Jej interpretacje wydobywają z tekstów te znaczenia, które najlepiej współgrają z warstwą muzyczną...Do interpretacji każdej z tych miniatur solistka znajduje odpowiedni klucz, kiedy zaś trzeba ujmuje opisane tak „afekty” w subtelny cudzysłów (S. Münch, „Ruch Muzyczny”, 3.10.2010).

• « poprz.
• nast. »