Przegląd nowości

„Verbum nobile” Moniuszki na płytach firmy DUX

Opublikowano: czwartek, 13, wrzesień 2012 16:13

„Verbum nobile” to opera komiczna, utrzymana, można powiedzieć, w Rossiniowskim stylu i będąca właściwie uroczą sielanką z życia polskich, XVIII – wiecznych szlacheckich dworków. Libretto do niej napisał Jan Chęciński (1826-1874), popularny wówczas i ceniony literat, aktor i reżyser. To on właśnie będzie też później autorem librett „Strasznego dworu” i „Parii”.Treść libretta jest dość naiwna i nieskomplikowana. Muzyka zaś „uśmiechnięta”, choć, jak napisał jeden z krytyków, iż „talent Moniuszki nie osiągnął może tym razem pełni swoich możliwości, potrafił jednak kompozytor stworzyć operę pełną wdzięku, a przy tym na wskroś polską, szczerze narodową”. „Rozbiegana” wirtuozowsko uwertura, wspaniała, kończąca się polonezem oracja Pana Marcina („I fortuny i korony...”), aria Stanisława („Nakaż, niech ożywcze słonko”) - to może najpopularniejsze fragmenty tej jednoaktowej opery.

Verbum nobile

Warszawska premiera opery (styczeń 1861r.) odbyła się czasach napięcia politycznego poprzedzającego Powstanie Styczniowe (manifestacje patriotyczne, żałoba narodowa wprowadzona w lutym 1861, stan wojenny). Tak więc opera ta swoje sceniczne życie zaczęła właściwie dopiero po I Wojnie Światowej. Obecnie bywa wystawiana przez polskie teatry muzyczne raczej incydentalnie. Dotąd doczekała sie tylko jednego nagrania płytowego w 1969 roku (wznowienie na CD w 1993). Wykonawcami byli soliści, chór i orkiestra Teatru Wielkiego w Poznaniu, dyr. Robert Satanowski.


Omawiane nagranie powstało w 2010 roku, w szczecińskiej Operze na Zamku, z inicjatywy jej ówczesnego dyrektora, Warcisława Kunca (po Festiwalu „Vivat Moniuszko”, jako kolejne po „Parii” i „Flisie”). Wykonawcami nagrania tej „opery bez tenorów” (co raczej jest dość rzadko spotykane) są czołowi polscy śpiewacy współcześni, chór i orkiestra Opery na Zamku pod dyrekcją Warcisława Kunca. Ten doświadczony i bardzo dobry dyrygent, niezwykle muzykalny, ze znanego sobie doskonale zespołu muzyków potrafił wydobyć całe piękno muzyki Moniuszki. Orkiestrę prowadził w sposób spokojny, dokładny, umiał wydobyć niuanse,a akompaniując wokalistom umożliwił im ukazanie swych warunków i walorów głosowych. Starannie i trafnie obsadzone zostały też partie solowe: Aleksander Teliga (Pan Serwacy), Aleksandra Buczek (Zuzia, jego córka),Leszek Skrla (Pan Marcin), Michał Partyka (Stanisław, jego syn), Janusz Lewandowski (Bartłomiej, sługa Stanisława). Wszyscy ci artyści należą dziś do czołowych polskich śpiewaków. Mimo młodego raczej wieku mają już i spore doświadczenia wokalne i wiele sukcesów scenicznych i estradowych, także i za granicą. Właściwie specjalnie trudno jest wyróżniać kogokolwiek z nich. Ich śpiew, solowy i zespołowy, stanowi rewię pięknych głosów. Do tego wysokiego poziomu wokalnego   dostroił się także i chór przygotowany przez Małgorzatę Bornowską i Szymona Wyrzykowskiego.

Dodatkowym walorem nagrania jest albumik programowy z librettem (w czterech językach!), bogatymi notami biograficznymi wykonawców, komentarzem o dziele i autorze. Wszystko w ciekawej redakcji i grafice.

Oby tylko spełniła się zapowiedź aktualnej dyrektor Opery na Zamku o kontynuacji nagrań pozostałych oper Stanisława Moniuszki!

                                                                                    Jacek Chodorowski