Przegląd nowości

Pieśniarskie nowości firmy DUX (Duparc, Schubert, Szymanowski)

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 11, wrzesień 2012 05:54

Płyta pierwsza (DUX 0317, 45'02'', 2012) nagrana przez Barbarę Zakrzewską (sopran) i pianistę Mariusza Rutkowskiego zawiera recital pieśni Duparca. Śpiewaczka, wychowanka Barbary Nieman i Haliny Słonickiej, jest także dyplomowanym filologiem romańskim. Być może dlatego podjęła się przypomnienia mało u nas znanego kompozytora francuskiego, Henri Duparca (1848 – 1933). Swoje pieśni tworzył on bowiem do słów literatów francuskich (m.in. Baudelaire, Sully- Proudhomme, de Lisle, Cazalis, Gautier) bliskich więc artystce. Kompozytor ten był szczególną osobistością. Ze swych 85 lat życia, twórczości muzycznej poświęcił jedynie 18 lat. Mając lat 33 komponowania zaniechał definitywnie. Przyczyniła się do tego postępująca neurastenia, ślepota i paraliż pod sam koniec życia.

Wykształcony muzycznie przez Cezara Francka do swych utworów podchodził bardzo krytycznie i wiele z nich zniszczył. Pieśni pozostawił zaledwie kilkanaście (zachowało się ich bodaj 14!). Trzynaście z nich utrwaliła Barbara Zakrzewska na omawianej płycie. Badacze muzycznej literatury francuskiej są zgodni iż właśnie te pieśni, choć tak nieliczne, decydują o znaczeniu twórczości Duparca. I „stanowią bezcenny wkład do francuskiej liryki wokalnej”, wyrażając wyznanie kompozytora „pragnę wzruszenia!”. Duparc jest w nich niezwykle oszczędny”, powściągliwy w emocjach, choć są bardzo liryczne i ekspresyjne. Partia fortepianu jest zauważalnie rozbudowana. Być może dla tych wymienionych cech uważa się Duparca za prekursora pieśni Debussy'ego, Fauré i Messiaena. W bardzo ciekawym albumie płyty znajdziemy nie tylko szerokie informacje o kompozytorze, ale także francuski tekst nagranych pieśni oraz zajmujące omówienie ich treści, zwłaszcza muzycznej, autorstwa Andrzeja Sułka. Podnosi to artystyczne wrażenia nagrania, które, nie tylko jego wykonawcy i wydawca, uznać mogą za sukces.

• « poprz.
• nast. »