Przegląd nowości

Trzęsacz w muzycznej atmosferze

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 26, sierpień 2012 13:27

Międzynarodowy Festiwal Muzyczny Sacrum non profanum w Trzęsaczu nad Bałtykiem wiąże swój początek z odrestaurowanym obiektem sakralnym – nota bene zbudowanym w XVI wieku po zabraniu przez morze poprzedniej gotyckiej świątyni. Gdyby nie było tego niewielkiego kościółka zbudowanego już w bezpiecznej odległości od kapryśnego klifowego brzegu, a w tym kościółku nie było wysokiej jakości organów, twórca Festiwalu - prof. Bohdan Boguszewski nie miałby, gdzie realizować swego oryginalnego zamysłu, który po części oddaje nieco zagadkowa nazwa – Sacrum non profanum, a więc religijne, ale nie świeckie, albo ni to świeckie ni to sakralne. Tegoroczny ósmy z kolei Festiwal odbywający się w Trzęsaczu, oraz dodatkowo w Świnoujściu, opatrzony podtytułem Muzyka naszych czasów, jako główny motyw wybrał sobie twórczość Henryka Mikołaja Góreckiego, jednego z największych współczesnych twórców polskich, który w istocie dokładnie ilustrował swoimi dziełami ideę sacrum non profanum.

Program każdego koncertu wiązał się ze spuścizną tego twórcy, przygotowano nawet wykonania dwóch największych form – jego III Symfonii „Pieśni żałosnych”, a także monumentalnego Beatus Vir – oba te utwory wykonano w o wiele większym od trzęsackiego świnoujskim Kościele pw. bł. Michała Kozala. Ponadto ponieważ jednym z filarów tej cyklicznej imprezy są organy, wybitni wirtuozi tego instrumentu, m.in. Tomasz Adam Nowak, Wolfgang Seifen wykonali kilka improwizacji na tematy z kompozycji Góreckiego.

Inauguracja festiwalu była wręcz sensacyjna, jako solista 13 sierpnia wystąpił znakomity skrzypek Bartłomiej Nizioł, który na swoim bezcennym instrumencie Guarneriusa wyczarował Pory roku Antonia Vivaldiego z Orkiestrą Academia pod dyrekcją prof. Bohdana Boguszewskiego, które doskonale pasowały do znajdującej się w drugiej części kompozycji Henryka Mikołaja Góreckiego – Trzy utwory w dawnym stylu. Muzyczny barok połączył się ze współczesną stylizacją najwyższej próby, a przepiękne, aksamitne i ciepłe brzmienie mistrzowskiego instrumentu z energią i wyobraźnią kameralnego zespołu.

• « poprz.
• nast. »