Przegląd nowości

Festiwal Polskich Akademii – Warszawa 1- 6 maja 2012

Szczegóły

Opublikowano: środa, 06, czerwiec 2012 18:00

To moim zdaniem najciekawsze indywidualności pianistyczne Festiwalu. Kortus okrzepł sam ale i bardzo wydoroślała jego gra, nabrała pewności, czego zawsze mi brakowało. Chopin był nie tylko wirtuozowski ale i lekki (Scherzo h-moll), najlepiej zaś zagrał II Walca Mefisto Liszta – efektownie, bez zastrzeżeń. Nie można nie wspomnieć tu o talencie Marcina Mogiły (AM Katowice, prof. A. Jasiński), któremu gra na fortepianie sprawia prawdziwą przyjemność, a do tego podejmuje on największe repertuarowe wyzwania.

Ślicznie bawił się muzyką Haydna (16. Sonata e-moll), szkoda tylko, że nie przygotował należycie karkołomnej wersji Schulza-Evlera walca Straussa – Nad pięknym modrym Dunajem. Zapowiada się jednak, że to właściwy kandydat do wykonywania tych arabesek zwłaszcza, że znakomicie ponoć gra parafrazę Niedokończonej Schuberta /Godowskiego. Na koniec zostawiłem Stanisława Drzewieckiego (abs. AM Bydgoszcz), który usatysfakcjonował mnie Chopinem tak, jak chyba nigdy dotąd. Zagrał go ładnym dźwiękiem, nastrojowo, wręcz poetycko (Nokturn cis-moll op.posth i Scherzo h-moll). Wyróżniłbym też Jekaterinę Drzewiecką (AM Bydgoszcz) za świetne wykonanie Tańców Ginastery, Łukasza Chrzęszczyka (UMFC, student prof. P. Palecznego) za wykonanie Sonaty es-moll Paderewskiego oraz Mateusza Kowalskiego (AM Poznań) za prezentację nieznanych szerzej etiud A. Fumagalliego ale i J. Wieniawskiego (to student prof. Tatarskiego, który zawsze dba o propagowanie dzieł mniej znanych, także naszych twórców).

Wokaliści… Zacznę od łodzian: Joanna Markowska i Damian Ganclarski zaimponowali mi wysokim profesjonalizmem i kulturą śpiewu. Kontratenor dysponuje bardzo dobrą techniką wokalną, znakomitą dykcją i jeśli mogę to tak nazwać – śpiewa „najnormalniej” jak można mimo specyfiki swojego głosu. Świetnie wypadła Joanna Freszel (UMFC, prof. Jadwiga Rappe), bez wątpienia jedna z najciekawszych indywidualności Festiwalu – znakomita warsztatowo, wyrazista jako postać, śpiewająca z dużą sceniczną swobodą.

• « poprz.
• nast. »