GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDoświadczenie nadzmysłowe
Strona 6 z 11
Sens takiego przedstawienia jest czytelny, o silnym podtekście erotycznym, być może nawet nieco zbyt oczywistym. Patos ponosi reżyserkę również przy innych okazjach. Nawet jeśli bogate kostiumy i zamaszysta gestykulacja wpisują się w ogólną koncepcję, to niekiedy pojawia odrobina przesady, jak choćby w scenie, kiedy Thais i Nikias, stojąc jedno za drugim, mają równolegle wykonywać gesty przypominające machanie skrzydłami, co ma symbolizować łączący ich związek.
Tego rodzaju zabiegi zbliżają przedstawienie do granicy śmieszności, choć od biedy można je odczytywać w kontekście patetycznego pozerstwa czasów, do których reżyserka przeniosła akcję sztuki. Nieco przerysowana jest również scena przyjęcia Thais do klasztoru, w której jedna z odgrywających ją aktorek, ubrana w „skrzydlaty” kostium i uderzająca niemrawo „skrzydłami”, wciągana jest na dwóch linach do nieba, podczas gdy realna Thais zostaje na ziemi. Scena ta, jak się wydaje, ma obrazować oderwanie się „ciemnej strony duszy”, która „opuszcza” ciało Thais, jednak sam efekt balansuje na granicy kiczu.
Niektóre sceny są zbyt „namacalne”, podczas gdy inne pozostają dla widza hermetyczne. I tak na przykład, widząc cenobitów usadowionych w wytartych fotelach teatralnych (tych samych, w których zasiadała szemrana aleksandryjska publiczność Thais w akcie I) wśród pałacowych ruin (?) na pustyni, można się jedynie domyślać, że chodzi o ukazanie niepewności braci w wierze w obliczu upadku obyczajów, którego wyrazem stała się przemiana Athanaela w „ziemskiego” kochanka.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |