Przegląd nowości

„Manru” Paderewskiego na płycie firmy DUX

Opublikowano: piątek, 20, kwiecień 2012 13:25

Firma fonograficzna DUX działa już 20 lat! Założyli ją, i nadal nią kierują, Małgorzata Polańska i Lech Tołwiński, absolwenci Wydziału Reżyserii Dźwięku Akademii Muzycznej im. Fr. Chopina w Warszawie. Merytoryczna działalność Firmy, to własne realizacje i publikacje oraz nagrania na zamówienie. Firma specjalizuje się w nagraniach muzyki poważnej. Krążki przez nią wydawane cechuje wysoki poziom artystyczny oraz technologiczny.

Polanska Malgorzata 72-121

A dodatkowym atutem są albumiki (buklety) płyt, zwykle znakomicie opracowane literacko i graficznie. Zawierają kompendium wiadomości o nagranych utworach i ich wykonawcach. Ogólna liczba dotychczasowych nagrań przekroczyła już tysiąc pozycji! W katalogu DUX dominuje muzyka polska, wybitni polscy wykonawcy, znakomici śpiewacy i instrumentaliści oraz, często zapomniani, polscy kompozytorzy. To Firma DUX rejestrowała m.in. koncerty w ramach Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fr. Chopina (1995, 2000, 2005), Konkursu im. H. Wieniawskiego (2006), kolejnych edycji Festiwalu Wratislavia Cantans.


Współpracowała także z Warszawską Operą Kameralną i Operą Wrocławską, utrwalając ciekawe i wartościowe wydarzenia artystyczne tych scen. Nagrania Firmy DUX cieszą się nie tylko wielkim zainteresowaniem melomanów, ale i wyzwalają uznanie krytyki muzycznej, polskiej i zagranicznej, wyrażanej licznymi nagrodami i wyróżnieniami. Z okrągłym jubileuszem Firmy zbiegło się opublikowanie z początkiem roku 2012 bydgoskiej inscenizacji opery Ignacego Jana Paderewskiego Manru.

Tolwinski Lech 723-167

Warto pamiętać, iż przed laty w 2004 roku, to właśnie również DUX wydał zapis Manru, utrwalony na dwóch CD, w Operze Wrocławskiej. Tym razem Manru została zrealizowana na płycie DVD (DUX, DVD 9793, 124'14'', 2011). Zarejestrowano spektakl premierowy z 2006 roku w wykonaniu zespołu Opera Nova w Bydgoszczy. Przypomnijmy: komponowanie swej jedynej opery ukończył Paderewski w 1901 roku, w tym samym roku odbyła się jej światowa prapremiera w Dreźnie, a już 11 lutego 1902 roku operę tę pokazała nowojorska Metropolitan Opera (z M. Sembrich-Kochańską i A. Bandrowskim, pod dyrekcją W. Damroscha). Libretto opery oparte jest na powieści Chata za wsią J. I. Kraszewskiego. Napisał je lwowski literat, Alfred Nossig.


Bydgoski spektakl przygotowali: Maciej Figas (kier. muzyczne), Laco Adamik (reżyseria), Milan David (scenografia), Janina Niesobska (choreografia), Henryk Wierzchoń (przyg. chóru).

Manru

Muzyka Manru (wyraźnie inspirowana muzyką Wagnera) ma charakter raczej symfoniczny, pełna napięcia dramatycznego wymaga od dyrygenta koncentracji w budowaniu szczegółów muzycznych (różne motywy i rytmy cygańskie, sola skrzypcowe, niuanse wokalne) oraz wręcz symfonicznego rozmachu. Te zadania całkowicie i z sukcesem „odrobił” dyr. Figas, prowadząc orkiestrę i akompaniując śpiewakom.


Bardzo dobrze zostali dobrani soliści. Janusz Ratajczak, tytułowy Manru dysponujący nośnym i dźwięcznym tenorem, z powodzeniem pokonywał trudności partii swego bohatera, interpretacyjnie był spontaniczny i żywiołowy. Pięknie śpiewała Wioletta Chodowicz (Ulana), władająca sopranem mocnym, ładnym w barwie i subtelnym w brzmieniu. Stworzyła także przekonującą postać sceniczną. Wzruszająco zaśpiewała kołysankę Ach, śpij, dziecię me.

Manru 669-90

Na scenie brylował znakomicie śpiewający i grający Leszek Skrla (Urok). Ta niełatwa, demoniczna partia wiejskiego kaleki była popisem jego sztuki aktorskiej i wokalnej. Z mniejszych partii wokalnych sprawdziły się szczególnie Monika Ledzion jako urokliwa i uwodzicielska Aza oraz Magdalena Polkowska (laureatka I nagrody Konkursu im. I. Borowickiej w Krakowie, 2008) w partii Młodej Dziewczyny. Strona teatralna spektaklu (scenografia i reżyserskie ustawienie postaci) nie budzą żadnych zastrzeżeń i mogą się podobać.

                                                                  Jacek Chodorowski