Przegląd nowości

„Alcyna” Händla w Opéra de Lausanne

Szczegóły

Opublikowano: środa, 07, marzec 2012 13:24

Następnie Alcyna zniknęła na dwieście lat i pojawiła się znowu w 1928 roku w Lipsku. W czasach nam bliższych prawdziwy triumf odniosła jednak dopiero w Londynie w roku 1957 za sprawą Haendel Opera Society, a stało się tak dzięki wybitnej wykonawczyni tytułowej roli - i debiutującej wówczas - Joan Sutherland, która śpiewała ją jeszcze wielokrotnie z ogromnym powodzeniem na tak prestiżowych scenach jak wenecka Fenice (w wystawnej inscenizacji Franco Zeffirelliego), Civic Opera w Dallas i Nowy Jork. Wypada ponadto przypomnieć udane inscenizacje z Aix-en-Provence w 1978 roku (ze scenografią Krystyny Zachwatowicz) z udziałem Christiane Eda-Pierre i Teresy Berganzy oraz z Paryża w 1999 roku z udziałem Renée Fleming i Susan Graham, pod dyrekcją Williama Christiego.

Alcynajest trzydziestym czwartym dziełem z imponującego rozmiarami katalogu opere serie, jakie wyszły spod pióra Händla w latach 1705-1741. Opowiada o zamieszkującej na zaklętej wyspie czarownicy Alcynie: przyciąga ona rycerzy, którzy pod wpływem jej mocy zapominają o powrocie do domu, tym bardziej, że zamienia ich ona w zwierzęta lub kamienie. Ten los spotka właśnie rycerza Ruggiera, z tą jednak różnicą, że Alcyna zakochuje się w nim i pozwala mu zachować ludzką postać. Ulegający czarom Ruggiero także nie pozostaje obojętny na wdzięki Alcyny, aż do momentu pojawienia się jego trawionej zazdrością małżonki Bradamanty, która przybywa w celu „odzyskania” zauroczonego rycerza. Ostatecznie Bradamante i Ruggiero triumfują, a łzy czarownicy niczego już nie mogą zmienić.

• « poprz.
• nast. »