Przegląd nowości

Legendarne nagrania Maurizia Polliniego na sześciu płytach w jednym boxie!

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 09, styczeń 2012 13:37

Od czasu triumfu w VI Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w roku 1960 Maurizio Pollini kojarzony jest w Polsce przede wszystkim z wykonawstwem dzieł autora Etiudy rewolucyjnej. Nic bardziej mylnego, bo rozległy repertuar włoskiego pianisty obejmuje dziedzictwo kilku stuleci, a twórczość Chopina stanowi tylko jego część. 5 stycznia roku 2012 Pollini skończył siedemdziesiąt lat. Z tej okazji wytwórnia Deutsche Grammophon zaplanowała wydać komplet jego nagrań zarejestrowanych od roku 1971, to znaczy od chwili rozpoczęcia współpracy. Zestaw będzie obejmował kilka tematycznych boxów. W pierwszym, zatytułowanym Maurizio Pollini. 20th Century, usłyszymy na sześciu krążkach muzykę dwudziestowieczną, począwszy od utworów Klaudiusza Debussy'ego i twórców II Szkoły wiedeńskiej - przez kompozycje Béli Bartóka, Igora Strawińskiego, Sergiusza Prokofiewa i Pierre'a Bouleza - a skończywszy na Luigim Nonie oraz Giacomie Manzonim, czyli autorach włoskiej awangardy powojennej.

Box został opublikowany według tego samego pomysłu, co albumy z nagraniami Vladimira Horowitza, Światosława Richtera oraz Marthy Argerich, a to oznacza, że w pudełku znajdziemy papierowe koperty, których awers i rewers są replikami oryginalnych okładek i płyt winylowych, i płyt kompaktowych. Niemniej ze względu na oszczędność miejsca, w niektórych przypadkach wydawca zdecydował się połączyć w jednym CD zawartość dwóch albo nawet trzech płyt jednocześnie. Dotyczy to sytuacji, w których czarne krążki trwały poniżej pięćdziesięciu minut lub w których Pollini nie był wykonawcą (bądź współwykonawcą) wszystkich utworów. Poza tym Deutsche Grammophon nie wznowił rejestracji, w których muzyk nie uczestniczył, a które pierwotnie znalazły się na płytach z jego udziałem. Dużym brakiem dla kolekcjonerów jest to, że w omawianych przypadkach wydawca każdorazowo przedrukował jedynie okładkę płyty najstarszej, a pominął pozostałe. Ponadto podzielił album z koncertami fortepianowymi Roberta Schumanna i Arnolda Schoenberga, dołączając koncert tego drugiego do płyty z jego miniaturami na fortepian solo, a koncert twórcy Scen dziecięcych do boxu z koncertami fortepianowymi, który ukaże się w przyszłym roku. Poza wymienionymi przypadkami, kolejność krążków w boxie odzwierciedla porządek ich wydawania. Całość opatrzono komentarzem w czterech językach: po angielsku, francusku, niemiecku i włosku. Zawiera on informacje o utworach, spis ścieżek, ikonografię, która przedstawia archiwalne fotografie i miniatury okładek wszystkich płyt, oraz dane techniczne o każdym pierwotnie opublikowanym krążku, włącznie z jego numerem katalogowym.

• « poprz.
• nast. »