GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości"Emilie"; Kaiji Saariaho w Opéra National de Lyon
Strona 1 z 3 Lyońska prapremiera nowej opery Kaiji Saariaho: Emilie (powstałej na zamówienie tutejszej placówki, londyńskiego Barbican Centre i lizbońskiej Fundacji Gulbenkiana) wzbudziła wyjątkowo duże zainteresowanie środowiska muzycznego. Krytycy kompozytorki przyjechali nad Rodan znaleźć potwierdzenie swego przekonania o rzekomym wyczerpaniu się jej inwencji twórczej i braku oryginalności, zaś miłośnicy cieszących się niebywałą popularnością dzieł Finki znów oczekiwali na spektakularne objawienie się jej wzbudzającego u niektórych zazdrość talentu. Wszakże przysłuchując się prowadzonym w operowym foyer dyskusjom i przeglądając liczne recenzje można było dojść do wniosku, iż rzeczona kreacja dostarczyła obu grupom solidnych argumentów do pozostania przy wygłaszanych uprzednio opiniach. Osobiście uważam, że Saariaho raz jeszcze zaświadczyła o swej intrygującej dźwiękowej wyobraźni i uzasadniła przyznawaną jej pozycję w światowej czołówce twórców lirycznych. Potwierdzają to zresztą entuzjastyczne reakcje publiczności. Emilie to już trzecia z kolei opera Sarriaho (poprzedzona często wystawianą L'Amour de loin, wykreowaną na Festiwalu w Salzbourgu w 2000 roku przez Kenta Nagano i Adrianą Mater, poprowadzoną w Opéra Bastille przez Esa-Pekkę Salonena w roku 2006), do której libretto napisał - podobnie jak w przypadku tych dwóch pozycji i oratoria La Passion de Simone - pochodzący z Libanu Amin Maalouf. Jego tekst jest homagium złożonym jednej z najważniejszych kobiecych postaci wieku Oświecenia: Emilie Le Tonnelier de Breteuil, późniejszej markizie du Châtelet, która dzięki nieprzeciętnym zdolnościom intelektualnym, pełnemu pasji zainteresowaniu naukami ścisłymi oraz uzyskanemu wbrew ówcześnie przyjętym zwyczajom wykształceniu stała się pierwszym europejskim naukowcem w spódnicy. Aliści sławę i rozgłos przyniosły jej w równym stopniu pisane przez nią dzieła naukowe - w tym także doskonałe tłumaczenie na język francuski słynnych Principia mathematica Isaaca Newtona - co bogate i burzliwe przygody miłosne. Zawarte z markizem du Châtelet małżeństwo z rozsądku, z którego narodziła się trójka dzieci, nie przeszkodziło jej w dobieraniu sobie licznych kochanków. Najbardziej znanymi z nich byli Voltaire, marszałek de Richelieu, Maupertuis i markiz Saint-Lambert, z którym rownież poczęła dziecko. Los zrządził, iż umarło ono zaledwie kilka dni po urodzeniu, a po tygodniu, wskutek ciężkiego porodu, śmierć zabrała także jego matkę.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |