GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
WydarzeniaTłumacz na |
 |
Szukaj w Maestro
Odwiedza nas50 melomanów |
|
|
|
|
||
Przegląd nowości"Joanna d'Arc" w Poznaniu
Strona 1 z 2 Joanna d'Arc, jedna z wcześniejszych oper Giuseppe Verdiego (prapremiera 1845 rok), niezwykle rzadko gości na scenach światowych i w nagraniach fonograficznych. Katalog jej nagrań jest wyjątkowo ubogi: w latach 1951 (pierwsze nagranie płytowe) do 2008 (ostatnie znane) zarejestrowano ją raptem 15 razy. Podczas gdy inne opery Verdiego nagrywano kilkanaście razy więcej, np. Otello ma 228 nagrań, Traviata 253, a "rekordzistka" Aida - 261!. A przecież opera ta (do libretta Temistocle Solery dość swobodnie opartego na sztuce Dziewica Orleańska Fryderyka Schillera) jest wyjątkowo efektowna muzycznie (już tylko uwertura do niej uważana jest za jedną z ciekawszych, jakie skomponował Verdi).  Prawdą jest, iż od swej prapremiery cieszyła się ona raczej miernym powodzeniem, jakkolwiek polski biograf Verdiego, Henryk Swolkień wyraźnie stwierdził: ...wydaje się, że jedyną troską kompozytora w pisaniu tej opery było pieszczenie ucha przyjemnymi melodiami... Jeszcze trafniej operę tę ocenił autor albumu omawianego nagrania, Piotr Kamiński: ...nie istnieje coś takiego, jak zła opera Verdiego. Nawet najsłabsza z nich porwie słuchacza energią muzycznej narracji, uwiedzie śpiewną inwencją, oczaruje instrumentalnym detalem... Ten dłuższy wywód stanowi wstęp do oceny i uzasadnienia jak potrzebne i celowe stało się utrwalenie na CD koncertowego wykonania Joanny d'Arc, dokonane 6 listopada 2010 roku podczas koncertu "Opera w Filharmonii" w Auli Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu (nota bene: prawie trzy miesiące później, 29 stycznia 2011 roku, ze sceniczną wersją Joanny a'Arc wystąpiła Opera Wrocławska). Poznańskie wykonanie koncertowe, pozbawione reżyserii (zwykle dziś kontrowersyjnej) daje możliwość wsłuchania się i przeżycia "czystej muzyki", co w prezentacji tej opery nie jest bez znaczenia, gdyż partie solowe (zredukowane przez librecistę do trzech głównych i dwóch drugorzędnych) dają wykonawcom możność popisu wokalnego. Olśniewająca jest zwłaszcza partia tytułowa.
|
|||
|
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
| 2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART | |||
