To będzie premiera bez precedensu. Żaden dotąd zespół na świecie nie zaproponował swojej publiczności i nie zmierzył się w jednym wieczorze baletowym z trzema różnymi choreografiami Święta wiosny Igora Strawińskiego. Zdarzy się to po raz pierwszy, właśnie na scenie Teatru Wielkiego, więc zapowiada się sensacyjnie. Spośród ponad dwustu różnych choreografii, jakie powstały na scenach świata, wybrano dwie najsłynniejsze, które weszły do kanonu repertuarowego współczesnego baletu, rewolucyjną, prapremierową wersję Wacława Niżyńskiego jako "sceny z życia pogańskiej Rusi" (1913), w rekonstrukcji Millicent Hodson oraz pół wieku późniejszą, legendarną interpretację choreograficzną Maurice'a Béjarta (1959), nazwaną przezeń uniwersalnym "hymnem na cześć zbliżenia mężczyzny i kobiety, połączenia nieba z ziemią, tańca życia i śmierci". Pomiędzy nimi znajdzie się jedna z najświeższych wersji, oryginalna choreografia Emanuela Gata (2004), animowana z wykorzystaniem latyno-amerykańskiej salsy.
W projekt Polskiego Baletu Narodowego zaangażowani są najlepsi tancerze zespołu, Orkiestrę Opery Narodowej przygotuje i poprowadzi Łukasz Borowicz. Spektakl przygotowuje cały sztab zaproszonych baletmistrzów zagranicznych: sama Millicent Hodson, która osobiście realizuje swoją rekonstrukcję choreografii Niżyńskiego, asystenci Emanuela Gata: Mia Alon, Roy Assaf i Michael Löhr, oraz znawcy choreografii Béjarta: Tony Fabre, Kyra Kharkevitch i Domenico Levré. Premiera odbędzie się na scenie Teatru Wielkiego 11 czerwca 2011 roku, a kolejne przedstawienia: 12, 19, 21 czerwca oraz po przerwie w lutym i marcu 2012 roku.
Realizacją potrójnego Święta wiosny Polski Balet Narodowy włącza się w międzynarodowe obchody 100. lecia słynnego zespołu Baletów Rosyjskich Siergieja Diagilewa. Jubileuszowe projekty związane są w świecie z różnymi okolicznościami sprzed stu lat, takimi jak: pierwsze paryskie "Sezony Rosyjskie" organizowane przez Diagilewa w latach 1909 i 1910, założenie regularnego zespołu Les Ballets Russes de Diaghilev w Monte Carlo (1911) lub późniejsze premiery Popołudnia Fauna (1912), Święta wiosny (1913) itp.
Odnosi się do faktu powołania przez Diagilewa zespołu Baletów Rosyjskich, bo jego skład - o czym mało kto dziś pamięta - wypełniony był w połowie polskimi tancerzami, absolwentami ówczesnej szkoły baletowej Teatru Wielkiego. I przypomina Święto wiosny jako najwybitniejsze dzieło choreograficzne legendarnego polskiego tancerza Wacława Niżyńskiego.
Przy okazji premiery, w foyer Teatru Wielkiego zostanie odsłonięta pierwsza w Polsce rzeźba Wacława Niżyńskiego i jego siostry Bronisławy Niżyńskiej w ich słynnych rolach Fauna i Nimfy z baletu Popołudnie Fauna. Z inicjatywy Polskiego Baletu Narodowego wykonał ją w brązie znany ukraiński rzeźbiarz Gennadij Jerszow. Rzeźba ta będzie odtąd stałym elementem wystroju sal recepcyjnych Teatru Wielkiego, przypominając dwa najwybitniejsze polskie talenty baletowe, które rozkwitły i zdobyły światową sławę jako tancerze i choreografowie Baletów Rosyjskich Siergieja Diagilewa.
Dodatkową atrakcją dla widzów będzie możliwość zakupu podczas przedstawień świeżego wydania, dawno wyczerpanego już na rynku, słynnego Dziennika Wacława Niżyńskiego w przekładzie Grzegorza Wiśniewskiego. Książka ukaże się teraz w nowej serii wydawniczej Biblioteki Teatru Wielkiego - Opery Narodowej we współpracy z wydawnictwem Axis Mundi.
(inf. własna)